5 روش خواباندن نوازاد سریع و آسان
پدر و مادر شدن و به‌عهده‌گرفتن مسئولیت یک نوزاد، استرس و خستگی های خاص خودش را دارد. با تولد نوزاد، تغییرات زیادی در زندگی والدین او ایجاد می‌شود که یکی از آنها به‌هم‌خوردن ساعات خواب و استراحت‌شان است. نوزادان، به‌خصوص در چند هفته‌ی اول تولد بیدار شدن از خواب در شب را تجربه می‌کنند؛ گاهی اوقات ممکن است به‌خاطر گرسنگی از خواب بپرند اما در اکثر مواقع ظاهرا هیچ دلیل خاصی ندارد. اگر شما هم به‌تازگی پدر و مادر شده‌اید و از بیدار شدن‌های مکرر نوزادتان در شب به ستوه آمده‌اید یا قرار است به‌زودی صاحب فرزند شوید و می‌خواهید اطلاعات‌تان را افزایش بدهید، با ما همراه باشید. اصول اولیه‌ای برای خواباندن نوزاد وجود دارد که با یادگیری آنها هم شما و هم کودک‌تان خواب آرام‌تر و عمیق‌تری را تجربه خواهید کرد.
نوزادان فرق بین شب و روز را تشخیص نمی‌دهند و همین مسئله دلیل چرت‌های مکرر و کوتاه آنها را در بیست‌وچهار ساعت توضیح می‌دهد. اما وقتی چند هفته از تولد نوزادتان گذشت میتوانید کم‌کم تفاوت بین شب و روز را به او یاد بدهید و در عین حال عادات خواب سالمی برای او ایجاد کنید. راهنمایی‌های زیر از کارشناسان مختلف می‌تواند در این امر به شما کمک کند:
۱. از نور مناسب استفاده کنید
در طول روز نوزادتان را به فضای باز ببرید یا پرده‌ها را کنار بزنید تا نور کافی وارد اتاق‌ها شود. برای چرت‌های طول روز، کودک‌تان را در یک اتاق روشن بخوابانید (مگر آنکه در چرت‌زدن نیز مشکل داشته باشد).
به‌منظور القای خواب شبانه، چراغ‌های اتاق کودک و اتاق‌هایی که زمان بیشتری را در آنجا سپری می‌کنید، به دیمر وصل کنید. دیمرها وسایلی هستند که برای کاهش شدت روشنایی لامپ‌ها استفاده می‌شوند. به‌منظور ایجاد فضای مناسب برای خواب کودک، میزان روشنایی چراغ‌ها را در شب (از دو ساعت قبل از زمان خواب) کم کنید.
خوب است که در اتاق کودک از چراغ خواب استفاده کنید اما یک چراغ خواب کوچک و کم‌نور را انتخاب کنید که سطح بیرونی‌اش داغ نشود و هرگز آن را نزدیک تخت‌خواب یا پرده‌های اتاق کودک به برق وصل نکنید.
اگر کودک شما در طول شب از خواب بیدار شد، چراغ‌ها را روشن نکنید یا او را به یک اتاق پرنور نبرید. رفتن از جایی تاریک به فضایی روشن، به مغز کودک می‌گوید که وقت بیدارشدن است. درعوض سعی کنید بدون روشن‌کردن چراغ‌ها، او را در اتاق خودش آرام کنید تا دوباره به خواب برود.
اگر نور خورشید در صبح باعث می‌شود نوزادتان خیلی زود از خواب بیدار شود یا به‌خاطر نور نمی‌تواند بعدازظهرها راحت چرت بزند، به پنجره‌ی اتاق او پرده‌های تاریک‌کننده (شِید) وصل کنید.
۲. کودک‌تان را وقتی در تخت بگذارید که خواب‌آلود است، نه وقتی کاملا خوابش برده است
این کار به‌خصوص برای مادرانی که خودشان به نوزادشان شیر می‌دهند دشوار است اما با برنامه ریزی و زمان‌بندی درست، هم شما و هم کودک‌تان راحت‌تر استراحت خواهید کرد. کیم وست، مشاور خواب و نویسنده‌ی کتاب «شب به‌خیر بانوی خواب، خوب بخوابی» می‌گوید نوزادانی که خودشان به خواب می‌روند و لازم نیست برای خواباندن آنها تلاش زیادی به خرج دهید، معمولا مستقل‌تر از سایر نوزادان عمل می‌کنند و بهتر یاد می‌گیرند که چطور خودشان را بخوابانند.
سعی کنید وقتی نوزادتان آرام و خواب‌آلود است- درست قبل از آنکه خوابش ببرد- او را در تخت قرار بدهید. وست توصیه می‌کند که وقتی نوزادتان ۶ تا ۸ هفته دارد، مقیاسی برای خواب‌آلودگی او از ۱ تا ۱۰ ایجاد کنید. عدد ۱ برای وقتی است که نوزادتان کاملا هشیار است و عدد ۱۰ زمانی است که کاملا به خواب رفته است. تا زمانی که میزان خواب‌آلودگی نوزادتان به ۷ یا ۸ برسد، صبر کنید و سپس او را در تخت بگذارید.
۳. قبل از رفتن پیش نوزادتان، یک لحظه صبر کنید
اگر با شنیدن هر صدای کوچکی از مانیتور کودک‌تان به اتاق او بروید، به نوزادتان یاد می‌دهید که به دفعات بیشتری از خواب بیدار شود. چند دقیقه به او وقت بدهید تا خودش آرام شود و دوباره به خواب برود. اگر این اتفاق نیفتاد و به‌نظر رسید نوزادتان درحال بیدارشدن است، سعی کنید قبل از آنکه کاملا به گریه بیفتد نزدش بروید و او را آرام کنید. این بدان معناست که قبل از به‌هم‌ریختن اوضاع وارد عمل شوید و اجازه ندهید نوزادتان برای به خواب رفتن بیش‌ازحد تقلا کند.
۴. به چشمان نوزادتان نگاه نکنید
بسیاری از نوزادان به‌راحتی تحریک می‌شوند. نگاه‌کردن به چشم‌های نوزاد توجه او را جلب می‌کند و به او پیام می‌دهد که وقت بازی است.
کِلر لرنر، مشاور ارشد فرزندپروری در Zero to Three (مؤسسه‌‌ای غیرانتفاعی که به سلامت نوزادان و کودکان نوپا کمک می‌کند) می‌گوید والدینی که با نوزادان خواب‌آلودشان تماس چشمی برقرار می‌کنند، به‌طور ناخودآگاه آنها را تشویق می‌کنند که از خواب بپرند و کاملا هشیار شوند: «هرچه تعامل بیشتری بین شما و نوزادتان در طول شب صورت بگیرد، او انگیزه بیشتری برای بیدارشدن خواهد داشت».
چه کار باید بکنید؟ لرنر پیشنهاد می‌کند که برخورد آرامی داشته باشید تا نوزادتان تحریک نشود. اگر در طول شب نزد نوزادتان می‌روید، با او ارتباط چشمی برقرار نکنید، با هیجان صحبت نکنید یا آهنگ موردعلاقه‌ی او را نخوانید. سعی کنید فقط به شکمش نگاه کنید و با یک صدای آهسته و نوازش ملایم، او را آرام کنید تا دوباره خوابش ببرد.
۵. در مورد عوض‌کردن پوشک، سخت‌گیری نکنید
لازم نیست هربار که کودک‌تان از خواب بیدار می‌شود، پوشکش را عوض کنید. درواقع او اغلب به تعویض پوشک نیاز ندارد و شما با این کار فقط او را بیشتر از خواب بیدار می‌کنید. درعوض شب‌ها از پوشک باکیفیت و مخصوص شب استفاده کنید. وقتی نوزادتان بیدار شد، پوشکش را بو کنید و ببینید آیا کثیف شده است یا نه؛ فقط در صورتی که مدفوع کرده باشد او را عوض کنید. برای آنکه نوزادتان هنگام عوض‌کردن پوشک کاملا از خواب بیدار نشود، از دستمال‌هایی استفاده کنید که در دستگاه گرم‌کن دستمال، گرم شده‌اند.
مزایای آموزش خواب نوزاد و کودک
مزایای آموزش خواب به نوزاد قابل توجه است: پس از آموزش کودک بد خواب ، همه افراد خانواده می توانند به راحتی استراحت کنند. همچنین خواب خوب و با کیفیت برای رشد کودک ضروری است. یک مطالعه مهم در سال ۲۰۰۷ از موسسه ملی بهداشت در آمریکا نشان داده است که بازه های مهم رشد مغز در نوزادان به خواب کافی بستگی دارد. محققان اعلام کرده اند:«آموزش خواب نوزاد ممکن است سرگرم کننده نباشد، اما رعایت بهداشت خواب می تواند یکی از بهترین کارهایی باشد که خانواده ها برای کودک بد خواب خود انجام می دهند.»
ضرورت آموزش خواب به کودک بد خواب
آموزش خواب برای همه خانواده ها ضروری نیست و فرزندان بسیاری از خانواده هایی که از آموزش خواب به نوزاد صرف نظر می کنند، خود یاد می گیرند که چگونه به خواب بروند. گلد در این راستا می گوید: «این خانواده شما و فرزند شما است که اهمیت دارد و من فکر می کنم این تصور غلط وجود دارد که متخصصان اطفال، آموزش خواب را به خانواده شما تحمیل می کنند؛ در حالی که چنین نیست.»
متخصصان تأکید می کنند که بهترین روش آموزش خواب روشی است که متناسب با ویژگی های خانواده شما باشد. کورینا ، مادر دو فرزند می گوید: «من نمی خواستم روش های آموزش خواب نوزاد را یاد بگیرم ، بنابراین تا ۵ ماهگی در کنار پسرم می خوابیدم. در ۵ ماهگی، من خودم توانستم او را در اتاقی قرار بدهم، اما اگر گریه می کرد، پیش او می رفتم. در ۱۰ ماهگی، او شب ها خودش می خوابید. شاید خوش شانس باشم، اما احساس می کردم آنچه برای خانواده ما بهترین نتیجه را دارد، پیروی از کودکم است.»
چگونه می توان کودک را برای خوابیدن تربیت کرد؟
مکاتب مختلفی در زمینه آموزش خواب به نوزاد وجود دارد. برخی از روش های آموزش خواب تحت پوشش “آموزش خواب آرام” قرار می گیرند. در این روش اگر کودک در خلال شب گریه و یا بی تابی کند، شما می توانید او را در آغوش بگیرید و آرام کنید. روش های دیگر، اغلب تحت عنوان «خاموش سازی» طبقه بندی می شوند و به والدین توصیه می کنند که اجازه دهند کودک کل شب خود را به تنهایی آرام کند و در اتاق را تا صبح باز نکنند. هیچ یک از این روش ها درست یا غلط نیستند و همه آن ها به شرایط خانواده و خصوصیات اخلاقی کودک بستگی دارند.
برخی از مادران همکاری با مربی خواب یا پیوستن به یک گروه خواب در فیس بوک را برای پشتیبانی، راهنمایی و مشاوره مفید دانسته اند. رابین در این خصوص می گوید: «ما در نهایت یک مربی خواب استخدام کردیم که بسیار مفید بود زیرا او می توانست ما را آموزش دهد و هر گونه سوال یا مشکل ما را حل کند. او توانست به ما نشان دهد که ما در مسیر درستی هستیم.»
- ۰۰/۱۰/۱۳